1/1 
Σ' ένα κόσμο στον οποίο η παρουσία του εχθρού είναι επίμονη και καθημερινή, όπου οι κατακτήσεις ή οι στρατιωτικοί θρίαμβοι συχνά φαίνονται απατηλοί, καταλήγει δύσκολο το να διαχωρίζει κανείς με σαφή όρια τον πόλεμο από την ειρήνη. Μέρος από αυτό που θα μπορούσε κανείς να περιγράψει ως πολιτική οργάνωση της εξουσίας φαίνεται να κατευθύνεται στο να προλάβει ή να απορροφήσει τους κραδασμούς των τυχόν στρατιωτικών επιθέσεων. Η εξύμνηση των στρατιωτικών αρετών των κυβερνώντων έκανε δυνατή μια πιο αποτελεσματική κυβερνητική δράση. Η δημιουργία ενός αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος καθορίζεται από την ανάγκη μιας μεγαλύτερης χρηματικής απορρόφησης με στόχο να αντιμετωπισθούν οι κίνδυνοι σε όλη τη συνοριακή ζώνη. Λόγω της έλλειψης ενός αστυνομικού συστήματος, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, ήταν οι στρατιωτικές δυνάμεις που έπρεπε να φροντίζουν για τη δημόσια τάξη και να διεξάγουν το έργο της καταστολής της εγκληματικότητας. Ο πολιτικός και ο στρατιωτικός κόσμος ήταν, λοιπόν, δύο κόσμοι παρακείμενοι.
Ο πόλεμος αποτελούσε εξάλλου μια στιγμή επιτάχυνσης στην τεχνολογική έρευνα, ευνοούσε τον πειραματισμό πάνω σε καινούργιες τεχνικές, έφερνε σε επαφή ανθρώπους που ανήκαν σε μακρινούς κόσμους, προωθούσε τη δημιουργία εξειδικευμένων τεχνικών.
Ένα ιδεατό ταξίδι στις ενετικές ιστορικές πηγές
Πορεία: η Βενετία και η Ανατολή (15ος αι. - 18ος αι.)
© 1996 Κοινοπραξία VENIVA